Ες φυτείαν αμπέλων εστίν επιτήδεια.
Η ιδανικότητα της Αγιάλειας γιά την αμπελοκαλλιέργεια, είναι γνωστή εδώ και χιλιετίες, με τον Παυσανία να μνημονεύει τον θαυμαστό αυτόν τόπο, εξάροντας την ιδιαίτερη έφεση του κομματιού αυτού της Πελοποννήσου στην παραγωγή ξεχωριστών κρασιών, δίνοντας γιά μιά ακόμη φορά αδιάσειστες μαρτυρίες γιά το εξέχον της γης του, με την εγκυρότητα ενός τόσο σπουδαίου περιηγητή της αρχαιότητας.
Πράγματι, ολόκληρο το ανάγλυφο, η εδαφοκλιματική ιδιοτυπία του, αλλά και η ολότητά του εν γένει, καταστούν αυτό το διαμέρισμα της βόρειας Πελοποννήσου, έναν αμπελογραφικό και αμπελουργικό παράδεισο, που κατατάσσεται στους κορυφαίους του είδους, όχι μόνον στην Ελλάδα.
Ξεκινώντας από την σύσταση του εδάφους και τα κατάλοιπα των θαλασσινών μικροοργανισμών, που δημιουργούν το ασβεστολιθικό υπόστρωμα -μιά ιδιαίτερα περιζήτητη συνθήκη- που κυριαρχεί στις ημιορεινές και ορεινές τοποθεσίες, ύστερα από τις τεκτονικές κινήσεις πριν χιλιάδες ή και εκατομμύρια χρόνια, καθώς αναδύθηκαν στεριές που σκαρφάλωσαν σε αξιοθαύμαστα ύψη, και φτάνοντας σε καθεαυτά τα ύψη, τα οποία είναι και σήμα κατατεθέν της αμπελουργικής Αγιάλειας.
Γιατί, το να εκτείνονται αμπελώνες σε υψόμετρο ακόμα και πάνω από τα χίλια μέτρα από την θάλασσα, δεν είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο.
Είναι αυτή η ιδιομορφία, που δημιουργεί εκείνες τις συνισταμένες που δίνουν αβάντα στην ποιότητα των σταφυλιών, αφού οι μεγάλες διαφορές στις θερμοκρασίες ημέρας-νύχτας, αφενός επιφέρουν πιό τονισμένες οξύτητες -στοιχείο πρωταρχικό γιά την ποιότητα-, αφετέρου μαζί με το ίδιο το υψόμετρο, συντελούν σε μιά πιό αργή, ολοκληρωμένη αλλά και γραμμική ωρίμανση των σταφυλιών, που δίνουν εξαιρετικό καρπό.
Μιά άλλη σημαντική παράμετρος, είναι η εκπάγλου ομορφιάς αισθητική του τοπίου, με τις απότομες σε κάποια σημεία κλίσεις με θέα στον Κορινθιακό κόλπο, να κόβουν την ανάσα και να μένουν ανεξίτηλα χαραγμένες στην μνήμη.
Το ίδιο το τοπίο, δημιουργεί ιδανικότητες, αφού με τους ορεινούς του όγκους από την μία ανασχέει τους ανεπιθύμητους καυτούς Αφρικάνικους ανέμους από τον νότο που θα δημιουργούσαν συνθήκες καύσωνα, από την άλλη, από την βόρεια πλευρά, οι ευεργετικοί δροσεροί αέρηδες του Κορινθιακού επιδρούν καταλυτικά.
Και έτσι, το γηγενές ποικιλιακό δυναμικό με απολύτως κυρίαρχο τον Ροδίτη, περιλαμβάνοντας και άλλα σταφύλια όπως Λαγόρθι, Λευκή Βολίτσα, Σιδερίτη, Μαύρο Καλαβρυτινό και Μαυροδάφνη, φυσικά και με κάποιες ακόμα διεθνείς, απολαμβάνουν την πλήρη εύνοιας της φύσης, σε ένα χαρισματικό βιοκλίμα και τοπογεωγραφία.
Πλαγιές Αιγιάλειας, ένα μοναδικό βάλσαμο γιά την ψυχή, μιά μεγάλη δωρεά γιά τις απολαύσεις.
Παύλος ΓκέγκαςΣύμβουλος Οίνου
